Veronica Pöschl

Galerie Carla Koch

Pöschl gebruikte de containervorm om zijn expressieve mogelijkheden, nooit om zijn praktisch nut. Potplastiek heet dat fenomeen, waar vaak neerbuigend over wordt gedaan, maar dat een erkende uitdrukkingsvorm van de abstracte formele kunst van de jaren zeventig en tachtig was. De pot bood oneindige mogelijkheden voor een spel met vorm- en tegenvorm, binnen en buiten, volume en ruimte. En als de oplossingen soms aan een blad of een schelp herinneren, dan is dat louter omdat dit ook elementaire ruimtelijke vormen zijn. Pöschl bootste de natuur niet na. Ze kneedde een eindeloze hoeveelheid kleine vormpjes, die voor het grootste deel weer in de kleibak verdwenen. Slechts enkele vonden in haar ogen genade en verdienden het om op groter formaat te worden uitgevoerd.


Bron: [Het Financieele Dagblad]