Vrij Nederland - Dutch cabaret

Vrij Nederland - Dutch cabaret

http://www.state.gov/documents/organization/100964.pdf

Kissinger: 'Ik niet. Ik geloof niet dat het Sovjetsysteem door een Nederlands cabaret in Moskou zal veranderen.' (gelach).

Volgende zitting.
Gromyko: 'Ik sprak laatst met iemand uit een lastig land.'

Kissinger: 'Roemenië, of Frankrijk?'
Gromyko: 'Nee, Nederland.'

Kissinger: 'Ha, het cabaret!' (Gelach) 'Probeert u dat cabaret naar Moskou te halen? (…) Ik heb u toch al gezegd dat de Europeanen dat belangrijker vinden dan wij.'

Gromyko: 'Het liefst zou ik de bodem uit die derde mand willen snijden. Niet omdat die zo slecht is, maar omdat de inhoud honderd keer belangrijker wordt gemaakt dan waar het om gaat, vrede en veiligheid.'

Zelfs de afgezant van Ceausescu krijgt de verzekering van Kissinger dat de dictator zich geen zorgen hoeft te maken: 'We do not want a Dutch cabaret in Moscow. Zelfs secretaris-generaal Brezjnev wordt gek van mand-3. Waarom snoeren de Amerikanen hun zeurpieten toch niet de mond?'

Kissinger jent: 'Omdat ik een Dutch cabaret in Moskou wil. Dan kan ik erheen.'

Brezjnev: 'Geef ons tijd om een theater te bouwen.'

Zelfs in de belangrijke mand-1, militaire ontspanning, hebben de Hollanders te veel noten op hun zang. Het gaat over het controleren en aanmelden van troepenbewegingen. Sommigen vinden dat elke tankbeweging in de onmetelijke vlakte tot Wladiwostok daar ook onder moeten vallen. Dat wordt Brezjnev echt te gortig: 'Ik accepteer niet dat Holland zijn voorwaarden aan de Sovjet-Unie dicteert. Nooit. Holland zou al dankbaar moeten zijn met onze opstelling.'

Kissinger: 'Ik wist niet dat Holland daar iets van vond. We vinden wel een oplossing.'

Gromyko: 'Ze scheppen bewust verwarring. Sommige landen komen met onmogelijke voorstellen. België en Holland willen de halve Sovjet-Unie onder toezicht stellen.'

Kissinger: 'Ik heb jullie al gezegd dat we dat voorstel niet zullen steunen.'

Gromyko: 'Mooi, maar kunnen we afspreken dat daar nu eens korte metten mee wordt gemaakt?'

Kissinger: 'Zeker, ik zal het op de terugreis in Londen bespreken.'

Gromyko: 'Heel goed. Heel goed.'

Kissinger: 'Zo komen we er wel uit. (…) We kunnen dit soort voorstellen flink afzwakken.'